Andrà tutto bene (Alles komt goed)

‘Ik geloof dat als de crises voorbij is, Europa een enorme uitbarsting van vreugde zal beleven. De euforie zal te vergelijken zijn met de viering van het einde van W.O. II’. Aan het woord is de 93-jarige Franco Ferrarotti, een alom gerespecteerd socioloog die diverse rampen heeft mogen meemaken. Zijn collega psycholoog Gianluca Castelnuovo denkt er net zo over: ‘Er ontstaat een unieke saamhorigheid onder de mensen. Zodra de crises voorbij is zal iedereen met hernieuwde kracht weer aan de slag gaan en het leven uitbundig vieren’.

Het is nog even moeilijk voor te stellen. We volgen de ontwikkelingen in Italië, en in het bijzonder van ons dorpje Ponti, natuurlijk op de voet. Regelmatig spreekt de burgemeester in een video zijn 632 inwoners toe. Ponti is nog virusvrij en dat wil hij graag zo houden. De twee kruideniers, slager en apotheek worden voldoende bevoorraad. Het ziekenhuis in Acqui Terme is vol. Er is geen reden om Ponti te verlaten. Iedereen is gewaarschuwd, je kunt bij ziekte nergens meer terecht.

Onze Zwitserse vriend René stuurt ons video’s van het verlaten dorp.

Hij mag naar buiten met labrador Zamba. René is bijna 80, maar we maken ons geen zorgen om hem. Hij was ooit een semi-profwielrenner en loopt nog als een gems. Veel oudjes redden het echter niet, vooral in de Povlakte vallen ze bij bosjes om. Jongeren hebben andere zorgen. Daria kan haar vriendje niet meer zien. Die zit vast in Torino. Alsof een oude Berlijnse muur ze scheid. Skypen biedt uitkomst en vermeerderd het verlangen, naar elkaar en betere tijden. Zestig miljoen Italianen sluiten hun berichten af met #andràtuttobene (#alleskomtgoed)

Hier binnen ruist de naaimachine. Agnes heeft een nieuwe hobby. Eerst naaide ze toilettasjes, nu naait ze mondkapjes op bestelling. Niet dat ze 100% veilig zijn, maar in elk geval een stuk vrolijker dan die witte ziekenhuiskapjes. En mocht het toch misgaan dan is het geruststellend om te weten dat ons lichaam tien keer zo slim is in het vernietigen van dat virus dan de hele biotech industrie bij elkaar.

Nauwlettend houden we met de rekenmachine in de hand, de statistieken in de gaten. Zodra de exponentiële groei vertraagd, schijnt er licht aan het eind van de tunnel. Dat punt is nog lang niet bereikt. Niet in Italië en al helemaal niet in de rest van Europa. Maar het gaat gebeuren, vroeg of laat en hoe langer het duurt, hoe meer gelijk Ferrarotti zal krijgen. Italië wijst ons de weg. Niet bij Alkmaar, maar in Cordonia begint de Victorie!

De ‘Roaring Twenties’ staan voor de deur en niets en niemand houdt ze tegen.